پوست به طور مداوم از طریق ریزش سلولهای مرده و تولید و جایگزینی سلولهای تازه و جوان خود را بازسازی میکند. به طوری که بیماریهای پوستی و یا زخمهایی که به روی پوست ایجاد شده، به کمک این سلولهای تازه نفس و جوان، ترمیم شده و پوست به حالت اولیهی خود بازمیگردد. هنگامی که به پوست آسیبی وارد میگردد، بافت آسیب دیدهی پوست ابتدا برای ترمیم خود تبدیل به اِسکار(جوشگاه؛ به عبارتی همان محل جوش خوردن بافت آسیب دیدهی پوست) میشود، سپس به کمک سلولهای جدید ترمیم شده و بافت مردهی قبلی به بافتی سالم و ترمیم شده تبدیل میگردد. البته بایستی بدانید، در بعضی موارد ممکن است رد زخم و یا عارضهی پوستی که فرد به آن دچار شده روی پوست باقی بماند، که البته امروزه به کمک پیشرفت تکنولوژی میتوان به راحتی این اثرات به جا مانده را به کمک داروهای پوستی و دستگاههای مخصوص از میان برد. تولید سلولهای تازه و جوان در لایهی فوقانی پوست یا همان اپیدرم که سد دفاعی ضخیم در بدن است، صورت میگیرد. مراحل ترمیم پوست به ترتیب زیر میباشد:
- گاهی ممکن است آسیبهایی که سبب خونریزی رگهای موجود میان پوست میگردد، آن چنان مسألهی مهمی را منجر نشوند و تنها موجب خونریزی رگهای زیر و میان پوستی گردند.
- خون جاری شده از این رگها موجب ایجاد لخته میشود، سپس سلولهای ترمیم کننده به منطقهی آسیب دیده رفته تا فرآیند ترمیم پوست را آغاز نمایند.
- سلولهای فیبروبلاست(سلولی است که در بافت هم بند تراکم بالاتری نسبت به سایر سلولها دارد. بافت هم بند، بافتی است که وظیفهی آن محفاظت و پشتیبانی از بافتهای دیگر میباشد) یک بافت فیبردار به شکل یک کلافه در زیر محل آسیب ایجاد میکند، سپس این کلافه به حالت چروکیده تبدیل شده و بافت پوستی جدیدی به وجود میآید.
- کلافه به تدریج سفت شده و در سطح پوست یک زخم ایجاد میشود، زمانی که ترمیم و رشد پوست تکمیل گردد، زخم سطحی از بین رفته و پوست جدید جایگزین میگردد. البته در بعضی موارد و در برخی افراد با پوست حساس ممکن است رد کمرنگی از زخم باقی بماند.